ΕΛΛΗΝΕΣ

Νίκος Στεργίου, Αντώνης Ρόκας, Παύλος Σαντορίνης, Δαμιανός Σακάς, Θεόδωρος Κουρεντζής, Νίκος Μιχαλάκης, Νίκος Παραγυιός, Νίκολας Νεγρεπόντε, Στήβεν Αντωνάκος, ΝΙΚΟΛΑΣ ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ, Γιώργος Παυλάκης, Δημήτρης Τριχόπουλος, Κώστας Γαβράς, Πένι (Πανωραία) Παναγιωσούλη, Φώτης Καφάτος, ΒΑΣΩ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ, Κώστας Φίζογλου, Όλγα Σαραντοπούλου, Κώστας Δασκαλάκης, ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΕΛΛΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, ΠΑΡΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗΣ, Γιώργος Πάρθημος, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ, Γιώργος Λαδάς, Chryssa (Χρύσα Βαρδέα), Ανδρέας Ζαπατίνας, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΦΩΚΑΣ, Δημήτρης Νανόπουλος, Μάικ Λαζαρίδης, Κώστας Κονδύλης,

 

Νίκος Στεργίου. Ο Σαλονικιός επιστήμονας που διαπρέπει στις ΗΠΑ

Ελπίδα σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο δίνει ένας Σαλονικιός επιστήμονας που διαπρέπει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το φτωχόπαιδο από την πλατεία Συντριβανίου, που έπαιζε μπάσκετ με τρύπια παπούτσια και καρδιοχτυπούσε στις κερκίδες της Τούμπας, κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να γίνει ένας διακεκριμένος ερευνητής με σημαντικό έργο στη θεραπεία ανθρώπων με κινητικά προβλήματα.
Ο Νίκος Στεργίου είναι καθηγητής Εμβιομηχανικής στο University of Nebraska at Omaha (UNO). Μαζί με τους περίπου τριάντα συνεργάτες του στο εργαστήριο που διευθύνει κάνει έρευνες με στόχο τη θεραπεία ανθρώπων με δυσκολίες στην κίνηση. «Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε θεραπείες οι οποίες μπορούν να έχουν αντίκτυπο σε πολλές παθολογίες που έχουν να κάνουν με την κίνηση. Για παράδειγμα, για άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, με Πάρκινσον και για άτομα που έχουν πάθει εγκεφαλικό. Επίσης, πολλή δουλειά κάνουμε για ανθρώπους που έχουν περιφερειακή αρτηριακή πάθηση και για τα μωρά με εγκεφαλική παράλυση» δηλώνει στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Στεργίου.

Το όπλο του Ελληνα καθηγητή είναι η μαθηματική και η μηχανική μελέτη της μεταβλητότητας στην ανθρώπινη κίνηση. Οπως εξηγεί, «ποτέ το κάθε βήμα που κάνουμε δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το προηγούμενο ή, αν παίξουμε βελάκια, ποτέ δεν θα καταφέρουμε να χτυπήσουμε συνεχόμενα στο κέντρο. Υπάρχει δηλαδή μια μεταβλητότητα στην ανθρώπινη κίνηση όταν επαναλαμβάνουμε το ίδιο πράγμα. Εμείς έχουμε βρει ότι αυτή η μεταβλητότητα έχει συγκεκριμένη μορφή, μπορεί να εξηγηθεί μαθηματικά. Επίσης, έχουμε βρει ότι έχει ένα βέλτιστο εύρος.
Αν κάποιος έχει πολύ λίγη μεταβλητότητα, είναι σαν ρομπότ και αυτό είναι πολύ κακό. Αν έχει πάρα πολλή μεταβλητότητα, όπως οι παρκινσονικοί που τρέμουν πολύ ή κάποιος που έχει πιει και κάνει “οχττάρια”, είναι πάλι κακό».

Αιτία και θεραπεία
Εργο του κ. Στεργίου είναι να εντοπίσει την αιτία της διαταραχής και να τη θεραπεύσει. Αυτό το έχει ήδη πετύχει με την παροχή οπτικών και ακουστικών ερεθισμάτων, για τα οποία έχει ανακαλύψει ότι επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και τη μεταβλητότητα στην κίνηση. Ο ίδιος αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: «Αν σου βάλω ένα βάρος στο δεξί πόδι, θα κουτσαίνεις. Ομως, αν σε βάλω την ίδια ώρα σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, όπως να περπατάς σε ένα σούπερ μάρκετ, το ξεχνάς το βάρος. Εχουμε παρατηρήσει λοιπόν ότι σε διακόσια βήματα η ασυμμετρία στο βάδισμα έχει φύγει. Αυτό μπορεί να μεταφερθεί σε άτομα που κουτσαίνουν λόγω εγκεφαλικού, για παράδειγμα. Τα βάζεις σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας και περπατάνε κανονικά. Αυτό σημαίνει ότι μέσα από τη θεραπεία μπορείς να τους δώσεις την ικανότητα να επανέλθουν».

Το πιο εντυπωσιακό δείγμα της δουλειάς του κ. Στεργίου είναι η θεραπεία μωρών με εγκεφαλική παράλυση, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό «Journal of Physical Therapy». «Στο παρελθόν, ένα πράγμα που δεν μπορούσαν να πετύχουν τα παιδάκια με εγκεφαλική παράλυση ήταν να καθίσουν. Το να καθίσει ένα μωρό έχει τεράστια σημασία, γιατί έτσι βλέπει τον κόσμο μπροστά του και όχι το ταβάνι. Αν αρχίσεις να βλέπεις τον κόσμο μπροστά σου, τα ερεθίσματα που παίρνεις είναι πολλαπλάσια και παράλληλα αρχίζει το σώμα σου να δυναμώνει στο πάνω μέρος και έχεις τη δυνατότητα να πιάσεις πράγματα. Μέχρι τώρα τα μωρά αυτά τα έβαζαν να καθίσουν σε μια θέση. Αυτό δεν βοηθούσε. Εμείς σκεφτήκαμε να δώσουμε ερεθίσματα στο μωρό, ηχητικά και οπτικά, και μέσα από τον πλούτο των ερεθισμάτων να πετύχουν την καθιστή θέση. Βρήκαμε λοιπόν ότι η θεραπεία αυτή είναι πολύ καλύτερη από τις παραδοσιακές».

Η επίτευξη της καθιστής θέσης, συνεχίζει ο ίδιος, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να περπατήσουν, χωρίς μάλιστα να υποστούν χειρουργικές επεμβάσεις.

Στερήσεις, δουλειά και πείσμα
Για τον Ελληνα ερευνητή, η πορεία προς την καταξίωση δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Γεννήθηκε το 1965 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε μέσα σε μια πάρα πολύ φτωχή οικογένεια. Οπως λέει, «μας έλειπαν εννιά δραχμές για να βάλουμε στην άκρη ένα δεκάρικο». Για να επιβιώσουν, τόσο ο ίδιος όσο και ο κατά δύο χρόνια μικρότερος αδελφός του δούλευαν προτού καν κλείσουν τα δεκαπέντε τους χρόνια. «Οταν λέμε δουλεύαμε, εννοούμε σε εργοστάσια, όχι δουλειά του χαβαλέ. Δουλεύαμε σε ένα εργοστάσιο που έφτιαχνε μαργαρίνες και σε τουβλοποιία. Φαντάσου το καλοκαίρι να είσαι εκεί μέσα με 50 βαθμούς θερμοκρασία».

Τελικά, ο νεαρός Νίκος πέρασε στα ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές του. Η πτυχιακή εργασία του ήταν πάνω στο αθλητικό παπούτσι, «ένα μικρό πραγματάκι που μπορεί να σε προστατεύσει από τραυματισμούς». Παρ’ ότι δεν υπήρχε… σάλιο, ένας καθηγητής του τον παρότρυνε να πάει για μεταπτυχιακά, δηλώνοντας βέβαιος ότι θα πάρει υποτροφία από κάποιο αμερικανικό πανεπιστήμιο. Τελικά, ο καθηγητής είχε δίκιο. Με υποτροφίες από τα Πανεπιστήμια της Νεμπράσκα και του Ορεγκον και με πολύ σκληρή δουλειά, πήγε στις ΗΠΑ και κατάφερε να πάρει μάστερ και διδακτορικό στην Εμβιομηχανική.

Το 1995, ο 30χρονος πλέον διδάκτορας γύρισε στην Ελλάδα για να κάνει τη στρατιωτική θητεία του. Παράλληλα, αναζητούσε δουλειά ώστε να μπορέσει να ζήσει όταν θα έπαιρνε το απολυτήριο. Η απογοήτευση ήταν τεράστια. «Δεν έβρισκα δουλειά με τίποτε. Στα πανεπιστήμια ήταν κλειστές οι πόρτες, με έστελναν από τον Αννα στον Καϊάφα. Οι μοναδικές δουλειές που έβρισκα ήταν σερβιτόρος»!

Τότε ήρθε το τηλεφώνημα από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, που τον ρώτησαν αν ενδιαφέρεται για θέση επίκουρου καθηγητή στο αντικείμενό του. Η απάντηση ήταν φυσικά «ναι» και ο Νίκος Στεργίου έφυγε ξανά για τις ΗΠΑ. Με πολύ σκληρή δουλειά, ο νέος ερευνητής ανέδειξε και ανέπτυξε το μέχρι τότε υποτυπώδες εργαστήριο εμβιομηχανικής και ανέβηκε τα σκαλιά της ακαδημαϊκής ιεραρχίας, καταλαμβάνοντας θέση τακτικού καθηγητή προτού κλείσει τα σαράντα του χρόνια. Σήμερα, κ. Στεργίου είναι βοηθός κοσμήτορας της σχολής του.

Πάντα Σαλονικιός
Παρά την απόσταση, ο Νίκος Στεργίου έρχεται τακτικά στη Θεσσαλονίκη, δυο - τρεις φορές κάθε χρόνο. Εκτός από τη γενέτειρά του, πηγαίνει τακτικά και στα Ιωάννινα, όπου συνεργάζεται με τον καθηγητή Ορθοπεδικής Αναστάσιο Γεωργούλη, ενώ ως βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος δεν παραλείπει ποτέ να επισκεφτεί τη Μονή Γρηγορίου του Αγίου Ορους, όπου βρίσκεται και ο πνευματικός του.

Στην ερώτηση αν σκέφτεται να επιστρέψει στην πατρίδα για να συνεχίσει την ακαδημαϊκή καριέρα του, ο Ελληνας καθηγητής είναι κατηγορηματικός: «Μέχρι πριν από επτά - οκτώ χρόνια το σκεφτόμουν έντονα, αν μου παρουσιαζόταν μια καλή ευκαιρία. Αυτήν τη στιγμή δεν θα μπορούσα να γυρίσω ως καθηγητής πανεπιστημίου, γιατί η σύγκριση θα με σκότωνε. Θα μπορούσα να γυρίσω και να κάνω κάτι άλλο, για να μην έχω μέτρο σύγκρισης» αναφέρει χαρακτηριστικά.

http://eglimatikotita.blogspot.com

ΒΑΣΩ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Η ομογενής ερευνήτρια από την Αυστραλία, Βάσω Αποστολοπούλου, επιβεβαίωσε με δηλώσεις της ότι το εμβόλιο για τον καρκίνο του μαστού, που παρασκεύασε η ίδια μαζί με συναδέλφους της, σύντομα θα κυκλοφορήσει στην διεθνή αγορά.
«Δεν μπορώ να κάνω εγώ ανακοινώσεις. Μια αμερικανική φαρμακευτική εταιρία επένδυσε εκατομμύρια δολάρια σ’ αυτό το εμβόλιο. Δεν είναι πλέον στα χέρια μου. Δεν μπορώ και δεν είναι σωστό να κάνω εγώ τις ανακοινώσεις. Ξέρω όμως ότι θα κυκλοφορήσει σύντομα», είπε.
«Όλες οι κλινικές δοκιμές έδειξαν πως όσον αφορά την πρόληψη του καρκίνου του μαστού η επιτυχία φθάνει στο 100%. Βέβαια όσον αφορά την θεραπεία του καρκίνου τα ποσοστά είναι χαμηλότερα αλλά, πάντως, εντυπωσιακά υψηλά» λέει η κα Αποστολοπούλου.
Η Βάσω Αποστολοπούλου διαθέτει απειράριθμες επιστημονικές περγαμηνές: επισκέπτρια καθηγήτρια στο Scripps Research Institute των ΗΠΑ, καθηγήτρια στα Πανεπιστήμια Melbourne, Monash και Victoria της Μελβούρνης και επικεφαλής της Μονάδας Ανοσίας και Εμβολίων στο Austin Research Institute της Μελβούρνης.
Για το έργο της έχει λάβει πληθώρα τιμητικές διακρίσεις από πολλές χώρες. Στην Ελλάδα έλαβε το Βραβείο Μποδοσάκη για τον τομέα των Βιοϊατρικών Επιστημών.
Ωστόσο, από την πλευρά της κ. Αποστολοπούλου εκφράζεται απογοήτευση για την αντιμετώπιση της κλινικής μελέτης του εμβολίου η οποία διακόπηκε από τον ΕΟΦ με το αιτιολογικό ότι «η συνέχιση της έρευνας δεν είχε νόημα».-
ΠΗΓΗ:http://www.e-tipos.com

Κώστας Φίζογλου

Η πρωτεύουσα της Αυστρίας άρχισε να αποκτά ελληνικό «χρώμα» μέσα από τις «πινελιές» του αρχιτέκτονα Κώστα Φίζογλου, ο οποίος υπήρξε και επικεφαλής των έργων που έγιναν για την ανακαίνιση και επέκταση όλων των κτιρίων του αεροδρομίου της Βιέννης.

Από τα «χέρια» του κ. Φίζογλου που ζει και εργάζεται στη Βιέννη, πέρασαν ανακαινίσεις παλαιών κτιρίων στο κέντρο της πόλης, εγκαταστάσεις σχολικής στέγης, ειδικό νοσοκομείο αποκατάστασης, ξενοδοχειακές μονάδες αλλά και πρωτότυπο περιβαντολογικό συγκρότημα κατοικιών με χαμηλές ανάγκες ενέργειας.

Η αρχιτεκτονική του δράση «ξετυλίγεται» στην Αυστρία, τη Σλοβακία(με πρωταγωνίστρια μια αλυσίδα shopping center και κτιρίων κατοικίας), την Ουγγαρία (με ένα πρωτοποριακό κέντρο συνεδριάσεων και ξενοδοχειακή μονάδα) αλλά και την Κροατία (με ξενοδοχειακή μονάδα και κτίρια γραφείων με χώρους στάθμευσης).

Η διαδρομή του ξεκίνησε από το γενέθλιο τόπο του, τη Δράμα, τον οποίο και αποχωρίστηκε στην ηλικία των 18 ετών για να σπουδάσει
αρχιτεκτονική στην αυστριακή πρωτεύουσα. Και ενώ ο νόστος είχε «εγκατασταθεί» στο μυαλό του και τον προέτρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα, οι επαγγελματικές προτάσεις που δεχόταν του άνοιγαν σημαντικούς ορίζοντες για την επαγγελματική του πορεία. Ετσι, αποφάσισε να παραμείνει στη Βιέννη με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότερες προτάσεις να παίρνουν «σάρκα και οστά», αναλαμβάνοντας – μετά το πέρας των σπουδών του και τη διπλωματική του εργασία – το έργο της επέκτασης του αεροδρομίου της
Βιέννης.

Από τις αρχές του ʼ90 τα κτίρια στο αεροδρόμιο της Βιέννης σχεδιάστηκαν σε ένα μεγάλο βαθμό από τα χέρια του. Από το 1991 μέχρι το
1998 υπήρξε υπεύθυνος αρχιτέκτονας και διευθυντής των μελετών αρχιτεκτονικής για όλα τα κτίρια που κτίστηκαν στο αεροδρόμιο (χώροι στάθμευσης, γραφεία, αίθουσες αναμονής, κέντρο αποσκευών, εστιατόρια, καταστήματα, κτίρια ασφαλείας κ.α.).

Το έργο αυτό στάθηκε και η αφορμή για να γνωρίσει τη σύζυγό του από την Κροατία, αρχιτέκτων και αυτή. Μετά το 1992 από την «άφιξη» του γιου του, Μενέλαου, ο κ. Φίζογλου «εγκαταλείπει» σιγά – σιγά την ιδέα επιστροφής στην Ελλάδα, παίρνει την αυστριακή υπηκοότητα, κρατώντας όμως και την ελληνική.

Η «δράση» του είναι πολύπλευρη, καθώς δεν περιορίζεται μόνο στις αρχιτεκτονικές μελέτες και την υλοποίηση έργων. Το οξύ πνεύμα που τον διακρίνει τον οδήγησε και στην «ανάληψη» της προεδρίας της νεοσύστατης Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Αυστρίας. Ο ίδιος πιστεύει πως απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία της Ομοσπονδίας είναι η διασφάλιση των οικονομικών και λειτουργικών αναγκών της.

Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου

Η Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σε πολύ μικρή ηλικία μετοίκησε με την οικογένειά της στην Βιέννη, όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάζεται ως ιατρός, καρδιολόγος. Η ίδια έλκει την καταγωγή της από το Βαλτέτσι Αρκαδίας από τον πατέρα της ενώ η μητέρα της κατάγεται από την Σίφνο και τον Μικρασιατικό Πόντο.

Στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού εξελέγη στην θέση του Γραμματέα στο Παγκόσμιο Προεδρείο για πρώτη φορά το 2003. Το 2006 επανεξελέγη στην μονομελή πλέον θέση της Παγκοσμίου Γραμματέως του ΣΑΕ, ενώ είναι μέχρι στιγμής, η μοναδική εκλεγμένη γυναίκα στο Προεδρείο του Συμβουλίου.

Η δραστηριότητά της, πολυσχιδής. Διδάκτωρ Φιλοσοφικής του Πανεπιστήμιου της Βιέννης, διπλωματούχος μεταφράστρια – διερμηνέας της Γερμανικής, Γαλλικής και Ισπανικής Γλώσσας, κάτοχος διπλώματος Proficiency της Αγγλικής γλώσσας, διαθέτει γνώσεις της Αραβικής και Ρωσικής Γλώσσας. Ακόμη, είναι Διδάκτωρ Γενικής Ιατρικής του Πανεπιστήμιου της Βιέννης με ειδικότητα στην Ειδική Παθολογία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Βιέννης και στην Καρδιολογία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παρισιού – HEGP.

Έχει διατελέσει Επιστημονικός Σύμβουλος της Πανεπιστημιακής Ιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου της Βιέννης, υπεύθυνη για την επιστημονική έρευνα και για την διδασκαλία των φοιτητών, Γνωματεύουσα Σύμβουλος Κρατικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Σύμβουλος Αραβικής Πρεσβείας κράτους του Κόλπου, στην Υπηρεσία Ηνωμένων Εθνών στη Βιέννη και υπεύθυνη του Γραφείου του Πρέσβη.

Μέχρι σήμερα είναι Επίτιμη Σύμβουλος των Υπουργών Υγείας Αυστρίας και Επίτιμη Σύμβουλος του Υπουργού Υγείας του Ομάν.

Η Δρ. Σαραντοπούλου, πέραν της δράσης της ως ιατρός, έχει εργαστεί για την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των αραβικών κρατών και της Αυστρίας στα θέματα της ιατρικής επιστήμης και έρευνας, ενώ συμμετέχει στις επίσημες αποστολές στα αραβικά κράτη.

Είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αυστρίας από το 2001, ιδρυτικό μέλος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Αυστρίας , Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Αυστρίας από το 2002, Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ιατρικού Συλλόγου Αυστρίας «Ασκληπιός» από το 1996, υπεύθυνη για την Ευρώπη στο Προεδρείο του Παγκοσμίου Πανελληνίου Βιοϊατρικού Συνδέσμου με έδρα το Λονδίνο από το 1998 και αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας του Αυστρο-Αραβικού Συνδέσμου από το 1999.

Μία από τις πλέον σημαντικές δραστηριότητές της, αποτελεί η ο ρόλος της ως ιδρυτικού μέλους του Παγκόσμιου Δικτύου Ιατρών Ελληνικής Καταγωγής. Η Δρ. Ολγα Σαραντοπούλου πιστεύει ότι η επιτυχία του θεσμού εξασφαλίζεται μέσα από την ενότητα όλων των υγιών δυνάμεων του Ελληνισμού, την αλληλεγγύη και την συνεργασία. Η ίδια έχει θέσει ως προτεραιότητα στη δράση της γύρω από την ελληνική ομογένεια, την προώθηση των εθνικών μας θεμάτων και την ανάπτυξη ανάλογων δράσεων για την στήριξη και προβολή του Ελληνισμού, της Ελληνικής Παιδείας και του Πολιτισμού στο εξωτερικό. Παράλληλα είναι ένθερμη υποστηρικτής των δίκαιων αιτημάτων του Κυπριακού λαού, τάσσεται υπέρ μιας λύσης που θα σέβεται απόλυτα την πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονικής γης αναφορικά με την ονομασία των Σκοπίων, στηρίζει το αίτημα για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων και Μικρασιατών Ελλήνων, την προστασία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και τα δίκαια αιτήματα των Βορειοηπειρωτών, των καταγόμενων από την Ίμβρο και την Τένεδο.

Τέλος υποστηρίζει την επίλυση των θεμάτων που αφορούν την καθημερινότητα του Έλληνα Ομογενή, αλλά και την ενδυνάμωση των Δικτύων της νεολαίας και των γυναικών, των επιχειρηματιών και των επιστημόνων.
ΠΗΓΗ: ELLHNES.COM

Ο 28χρονος Κώστας Δασκαλάκης έλυσε τον γρίφο του νομπελίστα Τζον Νας

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Εύη Σαλτού

«Πληροφορική δεν είναι μόνο ο προγραμματισμός ή το Εxcel, όπως ο περισσότερος κόσμος πιστεύει. Πίσω από αυτά κρύβεται ένα πολύπλοκο αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό σύστημα, οι δυνατότητες του οποίου είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες. Αυτό λοιπόν καλούμαστε οι επιστήμονες να κάνουμε, να ρίξουμε φως στις... σκοτεινές πλευρές της πληροφορικής».

Είναι μόλις 28 ετών κι όμως το βιογραφικό του είναι πλούσιο σε επαγγελματική και ακαδημαϊκή εμπειρία. Απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με βαθμό 9,98 στα 10, με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης θεωρείται ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά διεθνώς. Μάλιστα σε περίπου έναν μήνα θα μπει στις αίθουσες του Πανεπιστημίου ΜΙΤ της Βοστώνης για να διδάξει. Πριν από μερικές εβδομάδες ο Κωνσταντίνος κατάφερε να ξεδιαλύνει έναν δύσκολο γρίφο της πληροφορικής, που έμενε άλυτος από το 1950. Το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται, όπως παραδέχεται, είναι αρκετά δύσκολο για τον περισσότερο κόσμο. Η διδακτορική του διατριβή μελετά το Θεώρημα του Νας, στη θεωρία των παιγνίων, θεώρημα για το οποίο το 1994 ο Νας κέρδισε το Νόμπελ Οικονομίας.

«Την επιστήμη μου την ενδιαφέρει κυρίως το Ίντερνετ. Πρόκειται για ένα μέσο που χρησιμοποιείται από εκατομμύρια χρήστες και ελέγχεται από διάφορες εταιρείες, οργανισμούς και κράτη. Όλοι όμως έχουν διαφορετικά συμφέροντα, που μερικές φορές επηρεάζουν την ελεύθερη κίνηση της πληροφορίας. Έτσι, αυτό που καλούμαστε να κάνουμε είναι να σχεδιάσουμε ένα "γερό" Ίντερνετ, όπου η πληροφορία θα ταξιδεύει όσο πιο γρήγορα γίνεται με ασφάλεια, ενώ παράλληλα θα προστατεύεται η ελευθερία του λόγου», λέει στα «ΝΕΑ» ο 28χρονος επιστήμονας.

«Θα χαθώ στην Ελλάδα...»
Στην ερώτηση αν σκοπεύει να αφήσει την ακαδημαϊκή καριέρα στη Βοστώνη για να επιστρέψει στην Ελλάδα, απαντά αρνητικά. «Το αντικείμενό μου είναι τέτοιο που φοβάμαι ότι αν ερχόμουν στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα να συνεχίσω τις έρευνές μου. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες, ενδεχομένως ούτε η απαραίτητη υποστήριξη στο ερευνητικό μου έργο. Φοβάμαι ότι μπορεί να χαθώ στην ελληνική γραφειοκρατία» λέει. Αυτό που του αρέσει ιδιαίτερα στη Βοστώνη είναι ότι είναι ένας τεράστιος ακαδημαϊκός χώρος. «Ο μισός πληθυσμός της πόλης έχει σχέση με τον πανεπιστημιακό κόσμο». Αν και η επιστροφή στην Ελλάδα δεν είναι στα άμεσα σχέδιά του, όπως τονίζει, «θέλω να δώσω πίσω στην Ελλάδα, γιατί κι αυτή μου έδωσε τις βάσεις για να φτάσω ώς εδώ. Έρχομαι στην Ελλάδα δύο φορές το χρόνο για περίπου δύο μήνες. Σίγουρα στην καθημερινότητά μου υπάρχουν στιγμές που μου λείπει η οικογένειά μου και το σπιτικό φαγητό».

ΣΤΟ ΜΙΤ

Η διατριβή του Έλληνα επιστήμονα του άνοιξε τον δρόμο για να διδάξει στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Βοστώνης

50 χρόνια έψαχναν τη λύση

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ εβδομάδες, ο 28χρονος Κωνσταντίνος Δασκαλάκης τράβηξε τα βλέμματα της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας- και όχι μόνο- πάνω του καθώς βραβεύθηκε από τον διεθνή οργανισμό ΑCΜ (Αssociation for Computing Μachinery), την Ένωση δηλαδή όλων όσων ασχολούνται με την πληροφορική, η οποία δίνει ένα βραβείο για την καλύτερη διδακτορική διατριβή κάθε χρόνο. Αφετηρία ήταν ο γρίφος που παρέμενε άλυτος από την εποχή που ο Τζον Νας διατύπωσε το θεώρημα για τη θεωρία των παιγνίων. Ο Αμερικανός επιστήμονας τη δεκαετία του ΄50 έφτιαξε ένα απλοποιημένο σύστημα των σχέσεων και των ενεργειών κάποιων ανθρώπων που βρίσκονταν σε καταστάσεις με διαφορετικά συμφέροντα, όπως το να είναι αντίπαλοι σε ένα παιχνίδι. «Κι έδειξε ότι σε κάθε αγορά, ακόμη κι όταν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, υπάρχει τρόπος να βρεθεί η ισορροπία». Μετά τη διατύπωση της θεωρίας του Νας- η οποία δεν βρίσκει εφαρμογή μόνο στα παιχνίδια αλλά και στην αγορά ή το Ίντερνετ- ξεκίνησαν πολλοί επιστήμονες να ψάχνουν με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να προβλέψει την ισορροπία Νας, όπως για παράδειγμα τι θα γίνει στην αγορά ή το να προβλέψει κανείς ποιος θα κερδίσει στο σκάκι ή ποια στρατηγική είναι καλύτερη στο πόκερ. Όπως επισημαίνει ο Κωνσταντίνος, πέρασαν πέντε δεκαετίες χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Υπολογιστικά αδύνατο...
Έναν χρόνο χρειάστηκε ο νεαρός επιστήμονας με τους καθηγητές του, Χρίστο Παπαδημητρίου από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και τον καθηγητή Πολ Γκόλντμπεργκ του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, μέχρι τελικά να βρουν τη λύση στον γρίφο. Όπως λέει ο 28χρονος, οι μέχρι τότε προσπάθειες ουσιαστικά στρέφονταν προς λάθος κατεύθυνση. Η έρευνά τους έδειξε ότι η ισορροπία αυτή, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι υπολογιστικά αδύνατη. «Ουσιαστικά αποδείξαμε ότι δεν υπάρχει τρόπος για να προβλεφθεί η ισορροπία. Μπορεί να χρειάστηκε έναν χρόνο να δουλέψουμε σκληρά, ωστόσο το ερώτημα αυτό μας βασάνιζε περισσότερο καιρό. Είναι πάντως μεγάλη τιμή για έναν νέο επιστήμονα να βραβεύεται από τον διεθνή αυτό οργανισμό. Ανάμεσα σε χιλιάδες διατριβές από τα πανεπιστήμια του κόσμου, επιλέχθηκε η δική μου».

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ ON LINE

Τρεις Ελληνες επιστήμονες που διακρίθηκαν, είναι νέοι κάτω των 35 ετών που εργάζονται έξω από τα σύνορα της χώρας, προσπαθώντας να βρουν φως στους λαβυρίνθους της επιστήμης. Και όλα αυτά, μακριά από τη δημοσιότητα.
Τώρα, όμως, ο σύλλογος των αποφοίτων του ΜΙΤ αποφάσισε να τους τιμήσει με ειδική εκδήλωση που διοργανώνεται την Πέμπτη στο Ευγενίδειο Πλανητάριο.


ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΕΛΛΗΣ

Εριξε «φως» στα γονιδιώματα

Στην προσπάθεια καλύτερης κατανόησης του ανθρώπινου γονιδιώματος εστιάζεται η εργασία του, η οποία βασίζεται σε αλγόριθμους και τεχνικές ανάλυσης που επιτρέπουν τη σύγκρισή του με τα γονιδιώματα άλλων ζωντανών οργανισμών με στόχο την αναζήτηση «εξελικτικών αποτυπωμάτων», δηλαδή κοινών χαρακτηριστικών στον τρόπο με τον οποίο μια δεδομένη ακολουθία DNA εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο.
Ο Μανώλης Κέλλης πραγματοποίησε το σύνολο των σπουδών του στο τμήμα Electrical Engineering & Computer Science του ΜΙΤ, όπου σήμερα διδάσκει ως επίκουρος καθηγητής. Εργάζεται στο διάσημο εργαστήριο Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory και διδάσκει το μάθημα «Computational Biology: Genomes, Networks, Evolution (6.895/6.085)». Διαθέτει προσωπική ιστοσελίδα (http://mit.edu/manoli/www ).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Κρυπτογράφησε δεδομένα σε θόρυβο
Η πρωτοποριακή εργασία του αφορά την εφαρμογή της θεωρίας του χάους στην κρυπτογράφηση. Συγκεκριμένα, κατάφερε να «μεταμφιέσει» ένα μήνυμα σε θόρυβο, να το στείλει σε απόσταση 120 χιλιομέτρων μέσω υπόγειων οπτικών ινών και να το επανακτήσει στο άλλο άκρο, δημιουργώντας κατ αυτό τον τρόπο ένα σύστημα χαοτικής κρυπτογράφησης, ικανό να προσφέρει ένα επιπλέον επίπεδο προστασίας στη μετάδοση ευαίσθητων δεδομένων. Ο Απόστολος Αργύρης ξεκίνησε την ερευνητική του εργασία στην Ελλάδα έχοντας ολοκληρώσει το σύνολο των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών του μόνο σε ελληνικά πανεπιστήμια. Πέρασε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και συνεχίζει την έρευνά του σε έναν τομέα πολύ πρωτοπόρο ακόμη και για τα διεθνή πρότυπα. Διαθέτει προσωπική σελίδα (http://www.apostolosargyris.tk/ ), στην οποία περιέχονται ενδιαφέροντα στοιχεία για τον ίδιο και την εργασία του.

ΠΑΡΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗΣ
Μηχανήματα που «κατανοούν» ήχους

Δουλεύει την ανάπτυξη μηχανικών συστημάτων ικανών να «ακούν» και σε έναν βαθμό να «κατανοούν» ήχους. Για παράδειγμα, μπορούν να εντοπίσουν έναν άνθρωπο που κινείται μεταξύ δωματίων ή να παρακολουθούν τον ήχο μηχανημάτων ώστε να εντοπίσουν τυχόν λειτουργικά προβλήματα. Οπως σημειώνει και ο συντάκτης του TR35 «πρόκειται για εργασία την οποία πρέπει να ακούσεις για να καταλάβεις». Σε ηλικία 32 ετών ο Πάρης Σμαραγδής έχει ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο ΜΙΤ και συγκεκριμένα στο εργαστήριο Machine Listening Group. Μετά από τις σπουδές και μερικά χρόνια μεταδιδακτορικής έρευνας στο Media Lab, ο Πάρις Σμαραγδής μετακόμισε στο Mitsubishi Electric Research Laboratories. Στην προσωπική ιστοσελίδα του (http://web.media.mit.edu/paris/ ) εκτός από ενδιαφέροντα στοιχεία για τον ίδιο, μπορεί κανείς να ακούσει την εργασία του.

Γιώργος Πάρθημος.

O ομογενής που δημιούργησε την πατέντα στα κινητά Blackberry.

Το βραβείο του καλύτερου ψυχαγωγικού προϊόντος της Αυστραλίας κέρδισε την προηγούμενη εβδομάδα το διαδικτυακό ραδιόφωνο που ανέπτυξε η εταιρεία miRoamer, του ομογενή Γιώργου Πάρθημου.

Το iAward, όπως ονομάζεται το συγκεκριμένο βραβείο, απονέμεται κάθε χρόνο από τον οργανισμό Australian Information Industry Association (ΑΙΙΑ) και αναγνωρίζει πρωτοποριακά προϊόντα στον τομέα της τεχνολογίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ο παναυστραλιανός νικητής του συγκεκριμένου βραβείου πρέπει να προκριθεί, αρχικά, σε πολιτειακό και, στη συνέχεια, σε εθνικό επίπεδο. Το διαδικτυακό ραδιόφωνο αυτοκινήτου του «τεχνογνώστη», Γιώργου Πάρθημου, είχε να ανταγωνιστεί πάνω από 1.000 διαφορετικά προϊόντα από τη Βικτώρια πριν πάει στην τελική φάση του διαγωνισμού, όπου και κέρδισε.

Το διαδικτυακό ραδιόφωνο αυτοκινήτου και η ομογενειακή επιχείρηση miRoamer, μετά την επιτυχία αυτή, θα εκπροσωπήσει την Αυστραλία στον διαγωνισμό τεχνολογίας της Ασίας τον Δεκέμβριο και οι μέχρι τώρα επιτυχίες της σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένεται να συνεχιστούν. Εκεί θα ανταγωνιστεί κολοσσούς, όπως η Ιαπωνία, η Ινδία και η Κορέα, με πολυετή παράδοση στην ανάπτυξη πρωτοποριακών τεχνολογικών γκάτζετ.

Πριν από λίγους μήνες, το διαδικτυακό ραδιόφωνο αυτοκινήτου του Γιώργου Πάρθημου πήγε στο Παγκόσμιο Consumer Electronics Show (ICES) του Λας Βέγκας και η πρωτοποριακή πλατφόρμα της miRoamer «ερέθισε» το εμπορικό ενδιαφέρον της γνωστής εταιρείας Blaupunkt, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει τη μαζική παραγωγή του. Τα πρώτα διαδικτυακά ραδιόφωνα θα τα δούμε στις αρχές του 2010 να φιγουράρουν στα ταμπλό πολυτελών και πανάκριβων αυτοκινήτων.
Μιλώντας στο «Νέο Κόσμο», ο Γιώργος Πάρθημος είπε ότι τα διαδικτυακά ραδιόφωνα της Blaupunkt έχουν αρχίσει ήδη να θεωρούνται από τις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες της Γερμανίας απαραίτητος εξοπλισμός για τα πολυτελή τους μοντέλα.

Το διαδικτυακό ραδιόφωνο στηρίζεται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα miRoamer, ένα πρόγραμμα που μπορεί να μπει σε κινητά, βιντεοκάμερες ή οποιαδήποτε άλλη κινητή ηλεκτρονική συσκευή και έχει την δυνατότητα ασύρματης σύνδεσης με το Ίντερνετ.

Να αναφέρουμε ότι αυτή τη στιγμή στην ηλεκτρονική πλατφόρμα miRoamer βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί απ’ όλο τον κόσμο, αλλά και τηλεοπτικοί σταθμοί που εκπέμπουν στο διαδίκτυο.

Παρά το γεγονός ότι το διαδικτυακό ραδιόφωνο θα πρωτοεμφανιστεί στα ακριβά μοντέλα των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών (δες απαστράπτοντα Mercedes και απλησίαστα για τους πολλούς BMW), τόσο η αγορά του όσο και το κόστος της χρήσης του δεν θα «πονάνε» την τσέπη του καταναλωτή που θέλει να το εγκαταστήσει στο αγαπημένο του Φορντάκι για παράδειγμα. Θα κυκλοφορήσει στην Αυστραλία τον Μάρτιο του 2010, θα είναι εξοπλισμένο με CD Player, θα κοστίζει όσο και τα άλλα συστήματα ήχου αυτοκινήτων και για να απολαμβάνουμε τις μουσικές όλου του κόσμου, αλλά και τα ενημερωτικά προγράμματα από κάθε άκρη της γης θα πληρώνουμε, προς το παρόν, περίπου $15 τον μήνα, ενώ αναμένεται πολύ σύντομα το κόστος χρήσης να μειωθεί ακόμα περισσότερο, όπως αναφέρει και ο Γιώργος Πάρθημος.

ΠΗΓΗ: NEOS KOSMOS.COM

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ
Άγιος για 10.750 άπορους κρατούμενους

Της Μαριάνας Ε. Παπαδάκη, εφημεριδα Μακεδονια“Τώρα τελευταία μας έστειλε ένα ιδιαίτερα συγκινητικό γράμμα”, λέει στη “ΜτΚ” ο πατέρας Γερβάσιος και συμπληρώνει: “Μεταξύ άλλων ο κρατούμενος αναφέρει στην επιστολή του: ʽΕίμαι ο πιο ευτυχισμένος φυλακισμένοςʼ. Από τα γράμματά του φαίνεται ότι έχει μετανοήσει για το αδίκημα που τον έκλεισε στη φυλακή. Όσα μας γράφει είναι συγκινητικά και διδακτικά για όλους μας. Μάλιστα μας έχει συγκινήσει τόσο πολύ, που θέλουμε να πάμε να τον συναντήσουμε και να τον γνωρίσουμε. Ήδη διοργανώνουμε μια επίσκεψη στις φυλακές της Νέας Υόρκης για το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Τον Οκτώβριο προγραμματίζουμε ένα ταξίδι στη Ρωσία, όπου θα επισκεφτούμε κρατούμενους σε φυλακές. Δεν κάνουμε καμία διάκριση ούτε στο χρώμα ούτε στη θρησκεία. Για μας όλοι είναι παιδιά του Θεού”, υποστηρίζει ο αρχιμανδρίτης. Να σημειωθεί ότι για την αποφυλάκιση κρατουμένων ανά τον κόσμο εδώ και 31 χρόνια έχουν δαπανηθεί 2.650.000 ευρώ.

Η αδελφότης “Οσία Ξένη, Διακονία αποφυλακίσεως απόρων κρατουμένων και φυγόποινων”, από το 1978 που συστάθηκε, έχει αποφυλακίσει από τις φυλακές όλου του κόσμου 10.750 άπορους κρατούμενους. “Προσεγγίζουν τις 11.000”, λέει ο πατέρας Γερβάσιος και διευκρινίζει: “Μαθαίνουμε πού κρατούνται Έλληνες. Έχουμε αλληλογραφία μαζί τους, μας γράφουν τα προβλήματά τους, τους παρέχουμε ηθική συμπαράσταση και οικονομική βοήθεια. Τα έξοδα που έχουν βασικά μέσα στη φυλακή εμείς τα καλύπτουμε”, προσθέτει με σεμνότητα.

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗΣύνθημα της αδελφότητας “Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιαστούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο”. Το τηρούν με όλη τη σημασία των λέξεων ο πατέρας Γερβάσιος και οι συνεργάτες του. Μέσα στα τόσα χρόνια δράσης της αδελφότητας έχουν απαλύνει τον πόνο και έχουν βοηθήσει ανθρώπους που βρέθηκαν εγκλωβισμένοι σε αντίξοες καταστάσεις.

Πολλά είναι τα γεγονότα που έχουν συγκινήσει τον ιερέα στα 31 χρόνια δράσης του. “Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να φέρω κάποιο στη μνήμη μου”. Εκείνο όμως που ιδιαίτερα τον έχει συγκινήσει και έχει κρατήσει στην καρδιά και στο μυαλό του αφορά κάποιον κρατούμενο σε φυλακή της Πελοποννήσου. “Δεν έχει κανέναν στον κόσμο, ούτε μάνα, ούτε πατέρα, ούτε κανέναν αδελφό ή αδελφή”, λέει με σπασμένη από τη συγκίνηση φωνή. Βιάζεται να συνεχίσει: “Κανένας δεν τον επισκέπτεται. Κανένας δεν θα τον περιμένει, όταν θα φθάσει η ώρα να αποφυλακιστεί. Δεν υπάρχει κανένας να τον σκεφτεί. Θα απολυθεί. Πού θα πάει; Σε ποιον πατέρα, σε ποια μάνα;”, αναρωτιέται ο γέροντας. Και συνεχίζει: “Το παιδί αυτό οι γονείς του, όταν το έφεραν στον κόσμο, το έκλεισαν σε ορφανοτροφείο. Εκεί μεγάλωσε. Δεν γνώρισε μάνα και πατέρα. Δεν έζησε την αγάπη και την οικογενειακή θαλπωρή. Το παιδί αυτό, όπως ήταν φυσικό, παραστράτησε. Διέπραξε κάποιο αδίκημα και οδηγήθηκε στη φυλακή. Με πήρε τηλέφωνο ένας χωρικός που ζει με τη σύνταξή του και μου είπε: Πατέρα Γερβάσιε εγώ έχω δύο διαμερίσματα στη Θεσσαλονίκη. Το ένα το έχω για την κόρη μου, το άλλο θα το διαθέσω για το παιδί αυτό. Θα τον στεγάσω, θα τον τρέφω, αλλά δεν μπορώ να του βρω εργασία. Αν αποδειχθεί καλό παιδί, θα του γράψω στο όνομά του και το διαμέρισμα. Με συγκίνησε αυτή η ιστορία”.

Χείμαρρος ο πατέρας Γερβάσιος δεν σταματά στην περίπτωση αυτή. “Μία ακόμη ιστορία με έχει συγκινήσει βαθύτατα. Στην Εθνική Τράπεζα, όπου έχουμε ανοίξει λογαριασμό, υπήρξε κατάθεση 1,35 ευρώ. Αυτό είναι για μένα πολύ μεγάλο”, λέει. Τι να πρωτοθυμηθεί από τους υποστηρικτές του έργου. Μιλά με ιδιαίτερη συγκίνηση για μια καρκινοπαθή γυναίκα, μητέρα τεσσάρων παιδιών, η οποία κάθε μήνα προσφέρει από το υστέρημά της στην αδελφότητα το ποσό των 10 ευρώ. “Αυτοί είναι οι χορηγοί αυτής της μεγάλης διακονίας, της κοινωνικής εργασίας μέσα στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό”, τονίζει με υπερηφάνεια και δεν κρύβει τη χαρά του.

Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΑλλά και οι άποροι αποφυλακισθέντες κρατούμενοι, όταν αποφυλακιστούν, επιδιώκουν μια συνάντηση με τον πατέρα Γερβάσιο. Με ένα δώρο στο χέρι, μια εικόνα, ένα εργόχειρο που φιλοτέχνησαν τις μοναχικές ώρες τους στο κελί της φυλακής, με ένα μεγάλο ευχαριστώ στα χείλη πέφτουν στην αγκαλιά του γέροντα εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους στον άνθρωπο που τους στήριξε τις δύσκολες ώρες. Αλλά δυστυχώς δεν είναι πολλοί. Αλλά πάλι κακός λόγος δεν ακούγεται από το στόμα του πατέρα Γερβάσιου. Υπάρχει πάντα ένας λόγος να τον δικαιολογήσει. “Όταν βγαίνει κάθε κρατούμενος, εμείς του έχουμε μία προσωπική επιστολή στη γλώσσα της πατρίδος του, προκειμένου να του εξηγήσουμε ποιοι είμαστε, γιατί το κάνουμε αυτό. Και πιστεύουμε ότι αυτό έχει κάποια επίδραση για την παραπέρα ηθική σταδιοδρομία του κρατουμένου”.

ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙΗ δράση της αδελφότητας δεν σταματά στην αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων. “Ένας άλλος τομέας είναι η κατασκήνωση που προσφέρουμε στα παιδιά. Φιλοξενούμε όλα τα παιδιά των απόρων κρατουμένων, των πολυτέκνων εντελώς δωρεάν. Ετοιμάζουμε καινούργια κατασκήνωση στην Ελάνη Κασσάνδρας, σε 30 στρέμματα που μας χάρισε ένα ζευγάρι από την ομογένεια της Αυστραλίας. Στην έκταση αυτή έχουμε αρχίσει και κτίζουμε με σύγχρονες προδιαγραφές θαλάμους, κουζίνα, εστιατόριο, ναό και άλλους σύγχρονους χώρους. Σε πρώτη φάση θα φιλοξενήσουμε 130-150 παιδιά. Στοχεύουμε να κάνουμε άλλους οκτώ θαλάμους, για να έχουμε τη δυνατότητα να φιλοξενήσουμε 260-300 παιδιά. Το έργο δεν έχει ακόμη τελειώσει. Μας χρειάζονται περίπου 200.000 ευρώ, για να ολοκληρωθεί. Για το λόγο αυτό ζητούμε τη βοήθεια των συνανθρώπων μας που έχουν την οικονομική δυνατότητα να μας βοηθήσουν. Αισιοδοξούμε να λειτουργήσει η κατασκήνωση του χρόνου. Φέτος λειτουργεί, όπως και όλα τα χρόνια, η κατασκήνωση που έχουμε στο Ροδοχώρι Ναούσης, κοντά στο όρος Βέρμιο”, επισημαίνει ο πατέρας Γερβάσιος.

Η φιλανθρωπία είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό γνώρισμα της “Οσίας Ξένης”. “Βοηθούμε οικογένειες πολυτέκνων. Έχουμε μία οικογένεια με 13 παιδιά, μία άλλη με 15 παιδιά. Αυτές τις οικογένειες δεν τις αφήνουμε. Μας έχουν ανάγκη, μας χρειάζονται. Να σκεφτείτε ότι η πρώτη φορά που δοκίμασαν τυρί ήταν όταν τους δώσαμε εμείς ένα δυο δοχεία”, αποκαλύπτει ο πατέρας Γερβάσιος.

Γιώργος Λαδάς

Πώς λειτουργεί το λέιζερ, που "καίει" τους καρκινικούς όγκους του πνεύμονα.

• Συντάκτης: Λίζα Μελλά από το pyles.tv 

Πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά γίνεται πλεον η επέμβαση αφαίρεσης μεταστατικών όγκων στον πνεύμονα, χάρη στην τεχνολογία laser που χρησιμοποιεί ο έλληνας γιατρός Γιώργος Λαδάς.

 Το "λέιζερ του πνεύμονα", παρουσιάστηκε στις 7 Ιουνίου 2010 στο Βασιλικό Νοσοκομείο Μπρόμπτον (Royal Brompton Hospital) στο Τσέλσι, στο κεντρικό Λονδίνο, μετά από περισσότερο από δύο χρόνια έρευνας, εκ μέρους του έλληνα γιατρού. Στη φωτογραφία που δημοσιεύει η εφημερίδα Daily Mail βλέπετε τον δρα Λαδά και δίπλα του την συσκευή λέιζερ.
Ποιός είναι ο δρ Λαδάς
 Ο Γιώργος Λαδάς είναι επικεφαλής θωρακοχειρουργός στο Βασιλικό Νοσοκομείο Μπρόμπτον. Ο έλληνας χειρουργός ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην χειρουργική θώρακος  και την περιφερική αγγειακή χειρουργική στην Ελλάδα, στο Νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" το 1989 και το 1994 προσχώρησε στο Royal Brompton Hospital. Μιλώντας στην βρετανική Daily Mail για την νέα επαναστατική μέθοδο αφαίρεσης όγκων με λέιζερ, είπε χαρακτηριστικά:

 "Η παραδοσιακή μέθοδος είναι ένας μαραθώνιος. Πολλές φορές απαιτούνται εως και 8 ώρες για την ολοκλήρωση της διαδικασίας".
Ο καρκίνος του πνεύμονα και το κάπνισμα

  Ο καρκίνος του πνεύμονα παραμένει ο συνηθέστερος καρκίνος στον κόσμο, με περίπου 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους να τον εκδηλώνουν ετησίως! Περίπου το 85 με 90 τοις εκατό των καρκίνων του πνεύμονα οφείλονται στο κάπνισμα, ενώ αυξάνονται διαρκώς τα κρούσματα που αποδίδονται στο παθητικό κάπνισμα. Οι ειδικοί επισημαίνουν πως η διακοπή του καπνίσματος απομακρύνει χρόνο με τον χρόνο τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του πνεύμονα!

Σε ποιούς ασθενείς μπορεί να εφαρμοστεί το λέιζερ
  Οι περισσότεροι ασθενείς που φτάνουν στον δρα Λαδά, παρουσιάζουν μεταστατικούς όγκους στον πνεύμονα, έχοντας πρωτοπαθή καρκίνο κάπου αλλού στο σώμα, όπως στο έντερο ή στα νεφρά ή στα οστά.  Το λέιζερ ενδείκνυται κυρίως σε αυτές τις περιπτώσεις, αφού οι πρωτοπαθείς όγκοι συχνά απαιτούν την "καταστροφή" ενός μεγαλύτερου μέρους του πνεύμονα.
Ποια είναι τα οφέλη του λέιζερ

  Η ιδέα της θεραπείας όγκων του πνεύμονα με λέιζερ δεν είναι νέα, έχει αναπτυχθεί και χρησιμοποιείται ήδη στη Γερμανία από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Το ενδιαφέρον του Γιώργου Λαδά αυξήθηκε όταν συνειδητοποίησε τα σημαντικά οφέλη, για τους ασθενής του αλλά και για τον ίδιο!

  "Το λέιζερ έχει μεγάλο ενδιαφέρον για μένα στην αντιμετώπιση των πολλαπλών όγκων του πνεύμονα, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει σε κάποιο άλλο μέρος του σώματος", λέει.
  " Συχνά οι μεταστάσεις μας φέρνουν αντιμέτωπους με δέκα ή και περισσότερους όγκους σε κάθε πνεύμονα. Ο στόχος είναι να απομακρυνθούν διασώζοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του υγιούς πνεύμονα. Η αποκατάσταση μετά την εφαρμογή του λέιζερ είναι πολύ γρήγορη. Αυτό το μηχάνημα κάνει τα πράγματα πολύ καλύτερα για τους ασθενείς μας", εξηγεί.
Πώς λειτουργεί η συσκευή

  Η ακτίνα του λέιζερ περνά μέσα από έναν κύλινδρο από γυαλί ο οποίος είναι καλυμμένος με πλαστικό. Στην άκρη του κυλίνδρου μια συσκευή που μοιάζει με στυλό επιτρέπει στον ειδικό να στοχεύει με το λέιζερ ακριβώς το σημείο που επιθυμεί. Οταν "κλειδωθεί" ο στόχος, η συσκευή στέλνει την ακτίνα ισχύος 70.000 watt ανά τετραγωνικό εκατοστό.
  Αυτό προκαλεί παραγωγή πολύ υψηλών θερμοκρασιών που φτάνουν και τους 7.000 βαθμούς Κελσίου (όσο 70 φούρνοι μικροκυμάτων μαζί), με αποτέλεσμα ο όγκος να εξατμίζεται τελικά και να εξαφανίζεται τελείως. Στη διάρκεια της επέμβασης, όλοι πρέπει να φορούν ειδικά προστατευτικά γυαλιά για να αποφύγουν τυχόν βλάβη στα μάτια τους από το λέιζερ.

 Το λέιζερ παράλληλα μπορεί να «σφραγίσει» τον περιβάλλοντα ιστό γύρω από τον όγκο, με συνέπεια να αποφεύγεται η αιμορραγία που συμβαίνει με τη συμβατική μέθοδο. Έτσι, μειώνεται στο μισό περίπου και ο χρόνος που ο ασθενής παραμένει σε γενική αναισθησία (σε δύο ή τρεις ώρες κατά μέσο όρο).
Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου
  Για να καταφέρει να χρησιμοποιήσει την νέα τεχνική, ο δρ. Λαδάς πραγματοποίησε εκπαίδευση στη Γερμανία και την Αυστρία, ενώ εξασφάλισε τη σχετική άδεια από την αρμόδια επιτροπή του βρετανικού νοσοκομείου, η οποία διασφαλίζει την ασφάλεια των ασθενών. Για την ώρα, η μέθοδος έχει εφαρμοστεί σε 43 ασθενείς με μεταστατικούς όγκους στον πνέυμονα και 3 πρωτεύοντες όγκους, οι οποίοι αφαιρέθηκαν με λέιζερ. Ο ίδιος ο δρ Λαδάς  διαβεβαιώνει πως τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά!
  Οπως γνωρίζουν καλά οι καρκινοπαθείς, η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων όγκων δεν αποτελεί θεραπεία του καρκίνου, αλλά μέρος της αντιμετώπισης του. Η απομάκρυνση των όγκων με λέιζερ αποτελεί -κατα τον έλληνα γιατρό- μία σαφώς γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη μέθοδο, στην προσπάθεια καταπολέμησης της νόσου!

Chryssa (Χρύσα Βαρδέα)

Γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Παρίσι, στην Ακαδημία Grande Chaumière (1953-1954) και, από το 1954 έως το 1955, συνέχισε τις σπουδές της στο California School of Fine Art του Αγίου Φραγκίσκου.  Το 1957 εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη.Το 1961, το Gughenheim Museum φιλοξένησε τη πρώτη της ατομική έκθεση, εξαιρετική τιμή για μια εικοσιοκτάχρονη καλλιτέχνιδα.Ακολούθησαν και άλλες στο εξωτερικό και την Αθήνα.  Σε ομαδικές, όμως, εκθέσεις μετέχει ήδη από το 1960, τόσο στην Νέα Υόρκη, όσο και σε άλλες πόλεις των Η.Π.Α., της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής.  Αν και πιο γνωστή από τα φωτιστικά γλυπτά της, πρωτοπόρα είναι και η ζωγραφική της δουλειά με έντονα μινιμαλιστικά και γεωμετρικά χαρακτηριστικά. Ζει στην Ελλάδα.

Ανδρέας Ζαπατίνας.

O ταλαντούχος σχεδιαστής αυτοκινήτων.

της Νατάσας Καραθάνου



Ως παιδί, τον σημάδεψαν οι εικόνες των δυνατών, γρήγορων αυτοκινήτων που έτρεχαν στο Ράλι Ακρόπολης και σαν πολύχρωμες σαΐτες, περνούσαν από μπροστά του, αναταράζοντας τη σκόνη της μικρής επαρχιακής πόλης, όπου ζούσε. Κι αυτός, έπαιρνε τα σιδερένια αυτοκινητάκια του και σχεδίαζε στο περιθώριο των τετραδίων του καινούργια, φουτουριστικά αμαξώματα, με όνειρο να μπορέσει, κάποτε, να φτιάξει, τους δικούς του αυτοκινητιστικούς "μικρόκοσμους".

Ο Ανδρέας Ζαπατίνας, ο ταλαντούχος σχεδιαστής που αποτελεί ξεχωριστό όνομα στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, αφού έχει διατελέσει αρχισχεδιαστής της Subaru και της Alfa Romeo και διευθυντής σχεδίασης των εταιριών BMW & Fiat, θυμάται τον εαυτό του από πολύ μικρή ηλικία να σχεδιάζει αυτοκίνητα.

"Κι ο Φελίνι φαίνεται πως είχε επηρεαστεί από μία παρόμοια σκηνή στην παιδική του ηλικία, γιατί την αποτυπώνει στην ταινία 'Amarcord', με τους πιτσιρικάδες μιας παρέας να ονειρεύονται ότι είναι οδηγοί σε αγώνες ράλι", αφηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διάσημος σχεδιαστής, ο οποίος βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να συμμετάσχει σε εσπερίδα, που διοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βόρειας Ελλάδας (ΣΒΒΕ) και το Auto Business Review, με θέμα: "Ανταγωνιστικότητα μέσω του Design".

"Μ΄ ενδιέφερε το αυτοκίνητο ως μέσο αυτονομίας και ως αντικείμενο, εντυπωσιακά μεγάλο σε χώρο, που σου δίνει την αίσθηση ότι μπορείς να ταξιδέψεις παντού" λέει ο κ.Ζαπατίνας, παρομοιάζοντας το αυτοκίνητο ως το άλογο της σύγχρονης εποχής αφού κι αυτό είναι- όπως λέει- μεταφορικό μέσο, "ζεσταίνεται, κρυώνει και αναπνέει".

Έχοντας συμβάλλει στον σχεδιασμό του Fiat Bravo και του Fiat Coupe αλλά και της Alfa Romeo 145 ,με σημείο αναφοράς το πλατύ V, που σχηματίζει το πίσω τζάμι, όπως και τα "γατίσια" πίσω φώτα, ο κ.Ζαπατίνας δηλώνει ότι έμπνευσή του αποτελεί το παραμικρό.

"Όταν ξεκινάω τη σχεδίαση, το χέρι κάνει την πρώτη γραμμή που μπορεί να είναι και λοξή και σιγά- σιγά, με τη συνεργασία μυαλού και αισθήσεων, προχωρώ, έχοντας ως πρόκληση τη δημιουργία κάτι καινούργιου. Πολλές φορές πρέπει να σπάζεις τα δεδομένα και να επανασχεδιάζεις αντικείμενα, που έχουν μείνει ίδια για χρόνια, απλά και μόνο γιατί έτυχε", αναφέρει, φέρνοντας ως παράδειγμα τη συνεργασία με την KLEEMANN, όπου σχεδίασε ένα καμπυλόγραμμο θάλαμο δίνοντας, μία διαφορετική αίσθηση στους χρήστες του.

Βιομηχανική κατασκοπία

Ως έναν "κλειστό χώρο" που δύσκολα διαρρέουν σχέδια, περιγράφει τον χώρο σχεδίασης αυτοκινήτων ο κ.Ζαπατίνας, απαντώντας σε ερώτηση για την βιομηχανική κατασκοπία.

Στον ίδιο, όπως λέει, δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι σχετικό και παραθέτει μία ιστορία, χαρακτηριστική των άτυπων κανόνων της "σιωπηλής συμφωνίας", που υπάρχει ανάμεσα στους σχεδιαστές αυτοκινήτων.

"Όταν σχεδίαζα την Fiat Barchetta ήρθε να με επισκεφθεί στην Ιταλία ένας αγαπημένος μου συμμαθητής, ο οποίος εργαζόταν στην Porche και, φυσικά, δεν συζητήσαμε καθόλου για σχεδιασμό αυτοκινήτων. Όπως αποδείχτηκε, όμως, εκείνη την εποχή και αυτός σχεδίαζε ένα κάμπριο αυτοκίνητο, σαν την Barchetta, για την Porche, αλλά, τότε, κανείς μας δεν το ήξερε", σημειώνει.

Παραδέχεται, μάλιστα, ότι τον ευχαριστεί, όταν βλέπει να αντιγράφει κάποιος διάφορα σημεία από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν με την υπογραφή του.

Έχοντας δουλέψει στη Subaru, στο Τμήμα Εξελιγμένου Σχεδιασμού της φίρμας, στην Ιαπωνία, επικεντρώνεται στη μεγάλη διαφοροποίηση, που υπάρχει στην ασιατική χώρα, στην έννοια του διαλόγου και γενικότερα στο επίπεδο επικοινωνίας, σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο.

"Αυτό έχει επιπτώσεις και στο σχέδιο που είναι έκφραση της κοινωνίας. Τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα, για παράδειγμα, έχουν πιο 'δυνατή' ταυτότητα", ο χρήστης δηλώνει με τον τρόπο του ότι 'είναι εδώ', κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία των Ιαπώνων", λέει, συμπυκνώνοντας σε λίγες αράδες την εμπειρία του από την τετραετή συνεργασία του με τη SUBARU.

Πάντως, ο κ. Ζαπατίνας βλέπει μεγάλη διαφορά, την τελευταία 20ετία, όσον αφορά τη φιλοσοφία των αυτοκινητοβιομηχανιών για τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών.

"Γνωρίζουμε πλέον τι θα γίνει με τον κύκλο ζωής των υλικών που χρησιμοποιούμε, γίνεται δηλαδή αρχειοθέτηση υλικών και δεν πετιέται τίποτα, ενώ τα οχήματα ανακυκλώνονται σε πολύ μεγάλο ποσοστό", αναφέρει.

Αλλάζουν τα δεδομένα

Πτώση της αυτοκινητοβιομηχανίας, κυρίως στον δυτικό κόσμο, την τελευταία δεκαετία, παρατήρησε ο κ.Ζαπατίνας, χαρακτηρίζοντας "μεταβατική" περίοδο τα επόμενα χρόνια και προβλέποντας ότι η κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία θα παίξει σημαντικό ρόλο στο μέλλον.

"Το αυτοκίνητο αρχίζει πλέον να θεωρείται το 'κακό παιδί', λόγω κόστους και περιβαλλοντικής ρύπανσης και ήδη ο κόσμος στις δυτικές χώρες το βλέπει με 'άλλο μάτι'", εξηγεί ο κ.Ζαπατίνας.

Η αλλαγή της κοινωνίας αντανακλά ήδη και στις βιομηχανίες που αρχίζουν σιγά- σιγά να αλλάζουν το ίδιο το προϊόν για να εξυπηρετήσει ανάγκες του μέλλοντος.

"Εφόσον αλλάζει ο βασικός τρόπος χρήσης και σχέσης του προϊόντος, θα αλλάξει και το ίδιο το προϊόν", προβλέπει ο κ.Ζαπατίνας, χαμογελώντας αινιγματικά για τα σχέδια της φαντασίας, που "κυοφορούν" μέσα του...

Ποιος είναι ο Ανδρέας Ζαπατίνας

Πριν αναλάβει επικεφαλής σχεδιαστής στην Alfa Romeo και τη Subaru, κατείχε βασικές θέσεις στη Fiat και την BMW, στον τομέα σχεδιασμού.

Στη διάρκεια της καριέρας του συμμετείχε στο σχεδιασμό των Fiat Barchetta, Bravo, Coupe, Alfa Romeo 145, 147, 156 sports wagon, 159, Brera.

Η πρωτοποριακή του εργασία έχει βάλει τη "σφραγίδα" της στη φόρμα των BMW 1 series, ιδιαίτερα στους τύπους coupe και cabrio, τα 5 και 3 series που κυκλοφορούν, καθώς και Χ5 και Χ6, που βγήκαν στην κυκλοφορία πρόσφατα.

Οι φωτιζόμενοι δακτύλιοι, που έχουν ενσωματωθεί στους προβολείς και αποτελούν βασικό στοιχείο του σχεδιασμού και χαρακτηριστικό των αυτοκινήτων της BMW, είχαν αρχικά σχεδιαστεί από εκείνον.

Συμμετείχε στο σχεδιασμό διαφόρων εκθεσιακών μοντέλων όπως, Subaru B9 sc, R1e, B5tph.

Έχει, επίσης, συμμετάσχει σε εξωτερικό, εσωτερικό και γενικό σχεδιασμό αυτοκινήτων, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περίπτωσης.

Έπαιξε βασικό ρόλο στο σχεδιασμό του Alfa Romeo GTA, των αξεσουάρ και του διαφημιστικού υλικού και, παράλληλα, είχε βασικό ρόλο στο σχεδιασμό των περιπτέρων της Subaru σε μεγάλες εκθέσεις αυτοκινήτων (Γενεύη, Φραγκφούρτη, Τόκυο).

Σπούδασε σχέδιο στο Art Center College of Design της Καλιφόρνια, δίδαξε σχέδιο σε σχολές της Ιταλίας και της Ελβετίας και από το Σεπτέμβριο του 2006 σχεδιάζει και έχει συμβουλευτικό ρόλο στην αυτοκινητοβιομηχανία και άλλους κλάδους βιομηχανικής παραγωγής.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΦΩΚΑΣ

Ο μεγαλύτερος Ελληνας μαθηματικός μετά τον Καραθεοδωρή.

O καθηγητής κ. Αθανάσιος Φωκάς είναι ένας επιτυχημένος συμπατριώτης μας και είναι πολύ γνωστός στον διεθνές Ακαδημαϊκό χώρο ως ένα πολύπλευρο ακαδημαϊκό ταλέντο. Φυσικά όμως στον ακαδημαϊκό χώρο το ταλέντο παίζει μικρό ρόλο στη πρόοδο ενός καθηγητή, αν αυτό δεν συνοδεύεται από σκληρή και μεθοδική δουλειά.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αργοστόλι και πολύ σύντομα έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου ξεκίνησε τις σπουδές του, η απαρχή για μια λαμπρή καριέρα. Το πρώτο του πτυχίο είναι στην Αεροναυπηγική από το διάσιμο Ιμπίριαλ του Λονδίνου (BSc in Aeronautics from Imperial College (1975)). Στη συνέχεια μετέβη στις ΗΠΑ όπου απέκτησε Διδακτορικό στα Εφηρμοσμένα Μαθηματικά και στην Θεωρητική Φυσική από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (PhD in Applied Mathematics from the California Institute of Technology (1979)). Το τρίτο του πτυχίο το απέκτησε επίσης στις ΗΠΑ και ο τομέας είναι διαφορετικός από τους προηγούμενους. Απέκτησε πτυχίο Ιατρικής από την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι (MD from the University of Miami, School of Medicine (1986)). Σήμερα είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Cambridge.

Παρατηρώντας τους τίτλους των πτυχίων του μεγάλου αυτού επιστήμονα ίσως και να εκπλαγεί από την μεγάλη ποικιλία. Αεροναυπηγική, Εφηρμοσμένα Μαθηματικά, Θεωρητική Φυσική, και Ιατρική αποτελούν ξεχωριστούς τομείς που δύσκολα μπορεί κάποιος να τους παρακολουθήσει όλους κατά την διάρκεια της ζωής του. Ο καθηγητής Φωκάς κατάφερε να διαπρέψει σε όλους τους ξεχωριστούς αυτούς τομείς κάτι που ίσως να φαντάζει αδύνατον. Είναι ίσως ένας από τους ελάχιστους επιστήμονες που έχουν πετύχει κάτι τέτοιο.

Ένα από τα σημαντικά επιτεύγματα του είναι η απόκτηση βραβείου στα Μαθηματικά από την Μαθηματική Κοινότητα του Λονδίνου. Πιο συγκεκριμένα κέρδισε το NAYLOR PRIZE of the London Mathematical Society το 2000.

Δημήτρης Νανόπουλος.

Συγχρονος Ελληνας Φυσικός.

 

Πηγή: wikipedia.org

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Δημήτριος Νανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Σεπτεμβρίου 1948 και καταγεται από τη Βόρειa Ήπειρο.^[1] Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Sussex της Aγγλίας, όπου απέκτησε το διδακτορικό του το 1973 στη Θεωρητική Φυσική των Yψηλών Eνεργειών.

Επαγγελματική πορεία

Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη της Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. Διετέλεσε ερευνητής στην Ecole Normale Superieure, Παρίσι, και στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Cambridge, των H.Π.A. Το 1989, εξελέγη καθηγητής στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Texas A&M, College Station, όπου από το 1992 είναι διακεκριμένος (distinguished) καθηγητής και όπου από το 2002 κατέχει την έδρα Mitchell/Heep της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών. Είναι διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC), στο Χιούστον, Τέξας, όπου διευθύνει ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη.

Ερευνητκό έργο

Το κύριο ερευνητικό του έργο ανήκει στο πεδίο της σωματιδιακής φυσικής ή (φυσική υψηλών ενεργειών) και της κοσμολογίας, ενώ στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα ανήκουν και η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων της φύσης, η θεωρία του Παντός, η υπερσυμμετρία, η υπερβαρύτητα, οι θεωρίες υπερχορδών και η βιοφυσική.
Έχει συγγράψει πάνω από 520 πρωτότυπες εργασίες, όλες δημοσιευμένες σε περιοδικά με κριτές και υψηλό impact factor, συμπεριλαμβανομένων 10 βιβλίων. Έχει πάνω από 26.900 ετεροαναφορές και τον Νοέμβριο 2001 βρέθηκε ότι είχε τον 4ο υψηλότερο h-index στον κόσμο ανάμεσα στους θεωρητικούς φυσικούς, σε κατάταξη που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Η συγκεκριμένη κατάταξη προκύπτει υπολογιστικά και αφορά τον συνολικό αριθμό δημοσιεύσεων ενός επιστήμονα, λαμβάνοντας υπ' όψιν και τις παραπομπές που έχουν γίνει από άλλους προς αυτές τις δημοσιεύσεις.

Τιμητικές διακρίσεις

Το 1990 προτάθηκε απο τις ΗΠΑ για το Νόμπελ Φυσικής. Το 1996 του απενεμήθη ο Tαξιάρχης του τάγματος της τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το 1997 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1999 και για δεύτερη φορά το 2005 απέσπασε το βραβείο του Ιδρύματος Ερευνών της Βαρύτητας, που εδρεύει στη Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. Το 2006 του απενεμήθη το διεθνές βραβείο του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. Το 2009 τιμήθηκε με το βραβείο Enrico Fermi της Ιταλικής Εταιρείας Φυσικής (SIF).
Από το 1988 είναι εταίρος (fellow) της American Physical Society και από το 1992 μέλος της Italian Physical Society.

Μετάκληση

Το 1998 υπήρξε πρωτοβουλία ομάδας 32 πανεπιστημιακών (κυρίως μέλη ΔΕΠ) του τμήματος Φυσικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για την μετάκληση του στο συγκεκριμένο τμήμα. Το εντεκαμελές εκλεκτορικό σώμα που κλήθηκε να αποφασίσει απέρριψε την πρόταση με ψήφους 6-4. Κατά ψήφισαν οι: Νίκος Αντωνίου, Ανδρέας Κοντογούρης, Χρήστος Κτορίδης, Απόστολος Παναγιώτου, Κωνσταντίνος Παπανικόλας και Ανδρέας Πολύδωρος, ενώ υπέρ οι: Δημοσθένης Ασημακόπουλος, Αθανάσιος Λαχανάς, Γεώργιος Παπαδόπουλος και Λεωνίδας Ρεσβάνης. Ο κ. Παναγιώτης Βαρώτσος ήταν απών.

Μάικ Λαζαρίδης - Ο έλληνας βασιλιάς των Βlackberry

O κ. Μάικ Λαζαρίδης έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος για την πορεία της εταιρείας του, της Research Ιn Μotion (RΙΜ), γνωστή για τα κινητά τηλέφωνα Βlackberry, καθώς έχει «πλασαριστεί» στις πρώτες θέσεις της συγκεκριμένης αγοράς ανάμεσα στα μεγαθήρια της Αpple, της Νokia και άλλων κατασκευαστών.
Ο ίδιος παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες το νέο Βlackberry Τorch 9800 που φιλοδοξεί να γίνει επιτυχημένος ανταγωνιστής των smartphones που κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, του iΡhone της Αpple και των συσκευών που βασίζονται στο λειτουργικό σύστημα Αndroid της Google. Η νέα συσκευή, η οποία παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη, θα διατίθεται στην ανταγωνιστική τιμή των 199 δολαρίων, με διετές συμβόλαιο από την ΑΤ&Τ. Διαθέτει το εξελιγμένο λειτουργικό σύστημα Βlackberry 8, έχει οθόνη αφής και ένα νέο πρόγραμμα για περιήγηση στο Ιnternet. Ακόμη διαθέτει κάμερα 5 Μpixels, με φλας και εύκολο τρόπο γραφής και αποστολής μηνυμάτων.
Ο κ. Λαζαρίδης γεννήθηκε το 1961 στην Κωνσταντινούπολη από έλληνες γονείς, ποντιακής καταγωγής. Το 1966 η οικογένειά του, για λόγους που προφανώς σχετίζονται με τα γνωστά επεισόδια σε βάρος του ελληνόφωνου πληθυσμού, μετανάστευσε στον Καναδά. Τη δεκαετία του 1980 ξεκίνησε τις σπουδές του στο τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Οντάριο.
Περί τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, με ένα δάνειο ύψους περίπου 15.000 ευρώ από τους γονείς του και μια κρατική επιχορήγηση, ίδρυσε την RΙΜ.
Μία δεκαετία αργότερα, το πρώτο κινητό τηλέφωνο με πρόσβαση σε email servers, δηλαδή με δυνατότητα αποστολής και λήψης μηνυμάτων e-mail, ήταν γεγονός. Βέβαια ο προκάτοχος του Βlackberry ήταν μια ογκώδης συσκευή με μικρή διεισδυτικότητα στο ευρύ κοινό, ήταν όμως αρκετά δημοφιλές στις εταιρείες. Λίγα χρόνια μετά, έγινε η δραστική μείωση του μεγέθους της συσκευής και η αύξηση της εργονομίας με το – σήμα κατατεθέν πλέον – μικροσκοπικό πληκτρολόγιο. Η ανταπόκριση του καταναλωτικού κοινού ήταν επιδημικών διαστάσεων και μέσα σε λίγα χρόνια το Βlackberry έφθασε να αριθμεί εκατομμύρια χρήστες.
Πριν από περίπου πέντε χρόνια, ο Μάικ Λαζαρίδης συμπεριλήφθηκε στη λίστα του «Τime» με τους πιο ισχυρούς ανθρώπους του πλανήτη. Φυσικά συμπεριλαμβάνεται και στη λίστα με τους πλουσιότερους ομογενείς, ενώ θεωρείται ο πιο πλούσιος άνθρωπος του Καναδά, καθώς η περιουσία του φθάνει στα 2,2 δισ. δολάρια. Παρ΄ όλα αυτά ο Μάικ Λαζαρίδης διατηρεί ένα πολύ χαμηλό προφίλ, αποφεύγοντας τις κοσμικές εκδηλώσεις, εκτός από αυτές που γίνονται μόνο για φιλανθρωπικούς σκοπούς, και φυσικά σε απονομές κατά τις οποίες ο έλληνας ομογενής παραλαμβάνει βραβεία.
Μεταξύ των πολυάριθμων βραβείων του μάλιστα έχει και ένα βραβείο Άσκρα για τον ρόλο της εταιρείας του στην επινόηση ενός ψηφιακού αναγνώστη barcode για το κινηματογραφικό μοντάζ.
Πηγή: Το Βήμα

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ (Ο ΑΡΧΙΤΈΚΤΟΝΑΣ ΤΩΝ 60 ΟΥΡΑΝΟΞΎΣΤΩΝ ΤΗΣ Ν.Υ.)

Είναι Έλληνας, είναι ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές στη Νέα Υόρκη και χαίρει της εκτίμησης όλης της υψηλής κοινωνίας στην Αμερικανική μεγαλούπολη. Είναι ο Κώστας Κονδύλης ο οποίος έχει κατασκευάσει παραπάνω από εβδομήντα πέντε ουρανοξύστες στο Big Apple. Ο 70χρονος σήμερα Κώστας Κονδύλης, αν και γεννήθηκε στο Γαλλικό Κονγκό, πήγε σχολείο στην Ελλάδα –επέστρεψε στα 13 του μαζί με την οικογένειά του- και μάλιστα στο Λύκειο Αναβρύτων, εκεί που είχε φοιτήσει και ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος. Όταν τελείωσε το σχολείο, ήθελε να γίνει σχεδιαστής αυτοκινήτων αλλά επειδή εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τέτοια σχολή, έγινε αρχιτέκτονας, σπουδάζοντας μάλιστα στα καλύτερα πανεπιστήμια της Γενεύης και της Αμερικής. Πλέον, το γραφείο του Κώστα Κονδύλη έχει πολλούς αρχιτέκτονες και μηχανικούς και έχει αναλάβει μερικά από τα μεγαλύτερα κατασκευαστικά projects.

Πηγή: Espresso