Γιατρός του κόσμου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Δημήτρης Τριχόπουλος, κι αυτό γιατί τόσο οι ιατρικές του σπουδές όσο και η ειδίκευση στη συνέχεια δεν περιορίστηκαν μόνο στον ελλαδικό χώρο. Πνεύμα ανήσυχο, αναζήτησε τη γνώση και την ειδίκευση στα πιο γνωστά ιατρικά ιδρύματα του κόσμου, πράγμα που διεύρυνε τους ορίζοντές του στην επιστήμη που τόσο αγάπησε και υπηρετεί πιστά τόσα χρόνια. Άνθρωπος προσηνής, επιστήμονας με περγαμηνές και διεθνή αναγνώριση, δεν θα ήταν υπερβολή να θεωρηθεί πρότυπο μίμησης για πολλούς νεότερους συναδέλφους του. Γιατί έχουμε ανάγκη από τέτοια πρότυπα. Γι’αυτό που είναι ο Δημήτριος Τριχόπουλος, η πολιτεία τον όρισε πρόσφατα αντιπρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, για να προσφέρει και από αυτή τη θέση την πολύτιμη εμπειρία και τις γνώσεις του για την ανάπτυξη της έρευνας στη χώρα μας. Ποιος όμως είναι ο Δημήτριος Τριχόπουλος; Γεννήθηκε στο Βόλο το 1938. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και ειδικεύθηκε κατά διαστήματα στην Παθολογία, Μικροβιολογία, Δημόσια Υγεία και Επιδημιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Harvard και Οξφόρδης. Είναι Καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1972, Καθηγητής Επιδημιολογίας (από το 1989) και Καθηγητής Πρόληψης Καρκίνου (από το 1994) στο Πανεπιστήμιο Harvard, και Πρόεδρος - Καθηγητής Επιδημιολογίας στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο Karolinska της Στοκχόλμης. Είναι επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ουψάλα και μέλος της Εταιρείας Τιμών Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ. Έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με το παράσημο του Ταξιάρχη της Τιμής και από τη Γαλλική Κυβέρνηση με το παράσημο Officier de l’Ordre des Palmes Academiques. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Εθνικής Ιατρικής Ακαδημίας της Γαλλίας και της Βασιλικής Ιατρικής Ακαδημίας του Βελγίου. Το 1997 εξελέξη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Η έρευνα του έχει επικεντρωθεί στην αιτιολογία των κακοήθων νεοπλασιών. Έχει συγγράψει περισσότερες από 900 εργασίες στο διεθνή επιστημονικό τύπο.

Ζούμε σε μιαν εποχή δύσκολη. Κρίση, οικονομική. Mήπως όμως, η κρίση δεν είναι οικονομική και αφορά κάτι περισσότερο; Για ποια δημοκρατία; Για ποια πολιτική; Για ποια κοινωνία να μιλήσουμε; Να δούμε, γιατί τελικά πρέπει μιλήσουμε. Να δούμε, τελικά, αν μπορούμε καν να μιλήσουμε. Να δούμε, αν μπορούμε πια να βάλουμε μια πινελιά ποιότητας στη ρημάδα τη ζωή μας. Ας κάνουμε μια αρχή και βλέπουμε. Ξέρουμε, μήπως, που θα μας βγάλει; Μπορεί και να είναι καλύτερα. Ποιος το ξερει:
Σελίδες
Ν. Καζαντζάκης
"Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω". Νίκος Καζαντζάκης
Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου